We arriveren toch lekker uitgeslapen in Phnom Phen een geheel andere stad als Siem Reap, dit een grotere stad.
Niet te vergelijken met Bangkok, maar zeker niet met Riem Reap of zo.
Als we arriveren nemen we eigenlijk de eerste TukTuk zonder te onderhandelen. We willen naar het hotel om de bagage weg te zetten en te ontbijten.
Bij aankomst op het plein voor het hotel komen er allerlei mannen meerennen met de Tuk Tuk. Ik begrijp het niet, maar vermoed dat ze keken of ze nodig waren om goederen te verladen. Want er is een overslag van goederen daar en deze mannen helpen met het laden en lossen. Ook komt men met Tuk Tuk spullen ophalen of brengen, een andere verklaring kan ik niet hebben.
Tijdens het ontbijt maakt men de paparassen klaar en terwijl ik even wat post doorneem krijgen we te horen dat we de kamer op kunnen dat is nog voor 8 uur. Wat een service Hotel Zing.
Gebouw S21 en Killing fields
Na even ons opgefrist te hebben, hebben we in de middag een TukTuk aangehouden en brachten we een bezoek aan de gevangenis S21 en de Killing Fields twee excessen van Pol Pot met zijn Rode Kmer.
Het complex S21 was een schoolcomplex welke het regiem Pol Pot gebruikte om monniken, leerkrachten, artsen, ambtenaren, militairen, intellectuelen te folteren en werden geëxecuteerd.
Vreselijke wreedheden zijn daar begaan, als de foto’s ziet wordt je er stil van. Op het terrein zitten 2 van de 9 mensen, die deze wreedheden hebben overleefd met de door hun geschreven boeken.
Daarna rijden we naar de Killing Fields, een terrein waar de massamoorden werden uitgevoerd. Het is beslist noodzakelijk een audio in je taal te nemen.
In het Nederlands is die er ook, want naders mis je de verhalen van de mensen. Hoe mensen deze wreedheden hebben kunnen doen. Meer over de KMER lees dan eens deze website. http://www.cambodiasite.nl/killingfields.htm
Vele weten denk ik niet zoveel van deze periode, tenminste ik niet wij hebben meer van Vietnam meegekregen.
In de avond gaat we wat eten aan de rivier en daarna drinken we nog wat, en nog wat en nog wat.
Het wordt zelfs 4 uur in de ochtend dat we in bed belanden.
Royal Palace
Het was zeker de dag ervoor duidelijk uit de hand gelopen. De Tuk Tuk staat al klaar als we ontbijten om 8.30 voor het hotel. Kan amper mijn ogen open houden. Het is warm, nee het is heet zo in de zon. 
We gaan naar het Royal Palace . Even later waggelen we over het terrein van het Royal Palace. Maar ik voel me als een geest, ben er wel maar in een waas.
We mogen in de meeste gebouwen niet in en waar we in mogen, daar mogen weer geen foto's gemaakt worden. Na een rondwandeling laten we ons maar naar hotel terug brengen.
We duiken direct weer het bed in om wat bij te slapen. In de avond gaan we wel iets eten en drinken. ook nog wel iets maar het blijft beperkt tot een drankje.
Voor het hotel is het een omslagpunt van grote en kleine vrachtauto’s en tuktuks, die goederen komen brengen en halen er is een grote bedrijvigheid.
Silk Island
We hadden met de Tuk Tuk driver de dag er op om 10 uur afgesproken om naar Silk Island te gaan. Het is leuk al die verschillende soorten van vervoer te zien en hoe ze iets vervoeren. De verschillende gebouwen bouwvallen en prachtige huizen door elkaar.
Bij de ferry aangekomen, moeten we te voet er op, want de helling is stijl. De ferry is behoorlijk vol en op de laadklep staat achter nog een motorbike, die zich goed moet vasthouden aan TukTuk om niet in het water te belanden.
Aan de oevers liggen ook twee restarants met het terras op houten palen in het water.
Ik zie de trap (ladder) en vraag me af of er wel mensen deze plek opzoeken en hoe het eten en drank op het terras worden gebracht.
Aan de overzijde rijden we naar een terrein en betalen de € 1,- toegang. We krijgen een duidelijke uitleg. Hoe de zijde toestand komt, de diverse fasen van vlinder tot de cocon. Ook dat de cocons gekookt worden voor dat de vlinder er uitkomt. Want als de vlinder eruit komt is de zijde draad van vele honderden meter gebroken en waardeloos. We zien de productie van de zijde, het spinnen eerst op handwieltjes, later met behulp van oude fietswielen. Nee machinaal gebeurd hier nog niets.
De weefgetouwen hebben een patroon, die aan de hand van een aantal pennen en draadjes gemaakt worden.
Heel wat anders dan ik bij de vele verkoopexcursies mee maakt. Was de moeite waard.
De mensen op deze weverij hebben een bedrijfswoning boven het weefgetouw.
Aan het water gebruiken we de lunch, die wel lang op zich liet wachten. We hadden kip met gember en beef besteld. Maar de beef is nooit gekomen.
Maar de tijd vloog voorbij met het kijken van de bedrijvigheid op het terras en op het water.
Er staan een 6 tal hutten boven op hoge palen. Hier vertelde de gids verblijven vooral in de weekend paartjes om een romantische nacht te beleven. 
Een aantal jongens met veel drank zit met een vrouwelijke toerist te drinken en te eten van een grote vis.
Een van de mannen legt zich even later op een houten tafel neer en ligt enorm te snurken. Alles wat ze met hem uithaalde of dat ze nu iets in zijn mond duwde of zijn neus dicht hielden. Hij bleef in zijn roes.
Hierna gingen we weer terug naar de stad en bezochten een tempel waar met vlees en eieren offeren en geld verbranden.
De tempel zelf was nu niet de mooiste die ik ooit gezien had, maar de offerplaats was wel bijzonder.
Mensen kochten eieren en stukken varkensvlees en bundels geld. Zijn offerde dat aan een paar stenen leeuwen, door het vlees in de bek of op de kop van de leeuw te leggen. Ondertussen prevelde een man in het wit een soort gebed uit. Zegende de persoon pakte het papier met geld en andere zaken. Gaf dat aan een meisje wat er naast stond en die gooide het in de brandende oven. Een jongen haalde het vlees en de eieren weer op, om die natuurlijk even later weer te verkopen.
Dan zit ook Cambodja er weer bijna op de volgende dag gaan we weer terug naar Thailand.
De Tukdriver wordt besteld en we eten en drinken nog wat aan de Riverside. Het eten was wel goed en de plek ook, maar we moesten vijf hoog via een trap naar het dakterras.
Op de rit naar de Airport zien we een motorbike volgeladen met groenten en had een plankje als verlengstuk, waar een vrouw opzat.
Onze vlucht is 40 minuten vertraagd en in Bangkok kunnen we geen aansluitende vlucht krijgen. Dus het wordt met een shuttlebus naar het busstation en daar met een 1e klas bus naar Kantharalak. Nee dit keer geen VIP bus, en we hadden de plaatsen boven in, vooraan een mooi uitzicht.
Maar deze driver reed zeker niet rustig en soms zaten we maar een paar meter achter een andere bus of vrachtauto.
Was dan ook blij dat we heelhuids in de vroege ochtend in Kantharalak.
Hij was wel zo attent ons te waarschuwen, want we stonden al 5 minuten op het busstation, toen hij ons vertelde dat we er al waren.
Slotsom
Cambodja is best een mogelijkheid om als verlenging van de wandelreis Thailand opgevoerd te worden. Wel zijn twee dagen Phnom Pehn en 3 dagen Siem Riem voldoende. Een wandeling en bezoek aan de tempel Banteay Srey en Beng Mealea in het noorden, deze is waarschijnlijk vanuit Thailand te bereiken.
Dan vanuit Phnom Pehn zou met de boot naar Vietnam verder kunnen gereisd worden. Ieder geval voldoende stof om er mee aan de slag te gaan. Dus een week Cambodja, natuurlijk is het mogelijk een trekking van drie dagen te doen met tent, maar daar is binnen mijn groep van mensen denk ik te weinig belangstelling voor.
Belangstelling hou dan de Nieuwsbrief in de gaten
https://btn.ymlp.com/button_gusewqwgmgw.png
