OP ZOEK NAAR HET ECHTE PELGRIMSGEVOEL
La Croisette - Glux
19 augustus 2011
In overleg met de andere deelnemers aan deze groepswandeling, hebben we besloten om vanaf morgen over te gaan op een echt Pelgrimspad, dat vanaf Cluny komt.
Mogelijk was de wijn daar mede oorzaak van, maar zoals ik al zei: ik had nog steeds geen echt pelgrimsgevoel. Je wandelt gewoon een mooie GR, door het prachtige Morvan.
Vandaag moet ik even op een stukje wandeling verstek laten gaan, omdat Theo van de Ven een apotheek nodig heeft. Maar na ca 3 km wil ik weer met de groep meelopen. Het toeval wil echter dat juist daar de route is omgelegd, maar door hetzelfde “toeval” komt de groep toch bij ons uit. Wij drinken samen koffie en eten een croissant en gaan dan weer op pad.
We vinden geen markeringen en volgen een oude beschrijving van het traject.
Dat gaat een tijdje goed totdat ik een verkeerd pad neem en we weer afdalen tot aan de verharde weg.
Dan besef ik waar we zijn en we besluiten om via die weg naar de boswachterij van La Croisette te wandelen.
We komen langs een stuwmeer en bij de boswachterij heeft Theo een prachtig plekje gevonden.
Ik val daar toch even languit op het veldbed. Hier zouden wij volgens de beschrijving 8,5 km afgelegd moeten hebben, maar met het fout lopen mee staat de teller bij ons al op ruim 15 km.
Na het verlaten van de post, gaat het weer mis met de markering en nu gaan wij met behulp van de GPS richting de Tv-zendmast en warempel daar zien we de markeringen terug. We hebben nu het hoogtepunt van de Morvan bereikt op 901 meter: de top van Le Haut Folin.
Normaal gesproken zou er nu een afdaling moeten volgen, maar ze hebben een verrassing voor ons in petto: er volgt nog een klim naar een volgende zendmast. We zien de restanten van een in de beschrijving genoemde skilift.
Het beloofde panorama werd beschreven voordat de bomen begonnen met groeien. Maar hoog is het wel, dat bewijzen de druppels die van mijn voorhoofd stromen.
Bij Glux besluiten wij om voor vandaag te stoppen, want om 19.00 uur nog aan een wandeling van 12 kilometer beginnen, is niet te doen.
Wij besluiten deze wandeldag met kaas, worst, bier en wijn in het bos.
’s Avonds verwisselen wij nog even van hotel, want de kamers zijn wel erg verouderd en we kunnen er ook niet eten.
Maar na de verhuizing genieten wij nog van een zeer goed diner en mooie kamers.
https://goo.gl/maps/5T2C2CTS2emtNZNn8
Glux - Noailly
20 augustus 2011
Vandaag moeten we 58 km naar Charlieu rijden om uiteindelijk op een echte pelgrimsroute te kunnen wandelen.
Gisternacht heb ik via het internet onze boekingen aangepast en nu maar hopen dat alles goed is overgekomen.
In Charlieu is er markt, dus een ideale gelegenheid om wat inkopen te gaan doen.
Wij kunnen daar ook een stempel halen bij de pastoor.
Gelijk krijg je dan het gevoel dat je nu echt aan het pelgrimeren bent.
Ook het straatnaambordje geef aan dat we op de "juiste"weg zijn.
Na het verlaten van het stadje bereiken wij het Couvent des Cordeliers. Daarna is het weer klimmen geblazen.
Anders dan de vorige dagen wandelen we nu echter niet in een woud en de zon schijnt ‘onerbarmelijk’ op onze hoofden. De temperatuur is naar 38 graden gestegen.
We komen nog langs het kasteel Le Mont en beginnen dan aan onze afdaling naar St-Nizier-sous-Charlieu.
Nu hebben we wel prachtige vergezichten, maar missen daarentegen de schaduw van de bomen.
In Briennon staat Theo ons op te wachten en hier gebruiken we het diner langs de jachthaven bij een pizzeria.
Daarna gaan wij weer we moeten weer door en krijgen warempel een stukje bos, dat de ergste hitte tegenhoudt.
We bereiken La Bénisson-Dieu, het punt waar we eigenlijk op deze route verder hadden gewild.
We halen een stempel en ik bekijk rustig de kerk. Ga zelfs even zitten om te genieten van de mooie beschilderingen.
Dan wat drinken bij Theo met een nectarine en toch weer op pad.
Bij een “brug of waterdoorgang” trek ik mijn schoenen en sokken uit en laat me lekker afkoelen in de rivier.
Ik voel me meteen lekker afgekoeld. Ga weer verder, kom bij een boerderij en daar zit Wies.
Ze voelt zich niet zo goed. Dat komt waarschijnlijk vanwege de warmte en ze besluit om deze dag af te sluiten bij de post van Theo.
Wij pakken een drankje, gaan daarna wat inkopen doen en in een hoekje bij de kerk gebruiken we onze avondmaaltijd. Vandaag eens niet erg laat thuis, dus even de tijd om mijn blog verslagen bij te werken.
https://goo.gl/maps/fyUScpom4ZeFHA556
Noailly - Saint Alban-les-Eaux
21 augustus 2011
Gisteravond hebben wij op de terugweg naar ons hotel een waterkoker gekocht, zodat we in de ochtend op de hotelkamer heet water hebben om koffie te kunnen maken. Het is zes uur als ik wakker wordt. Ga me vlug douchen en dan direct water koken. Om kwart voor zeven is alle bagage in de bus en drinken we buiten een bakje koffie.
Het is lekker weer en op de weg naar de start koop ik nog snel wat verse croissants en chocoladebroodjes. We zijn om 8 uur weer bij ons startpunt bij Noailly. Vanaf hier is het nog 1750 kilometer naar Santiago.
Na het ontbijt gaan we snel op pad, vandaag willen we snel wat kilometers maken voordat het weer te warm wordt.
Ik vertrek als laatste en haal na enige tijd Arie Evegroen in. We lopen samen op en komen bij een mooi stekkie, dat Theo van de Ven heeft uitgezocht voor de verzorging.
We komen daar als eerste aan. Ik besef dat dat niet kan, dus zijn de anderen voor de verandering weer eens fout gewandeld. Een belletje geeft uitsluitsel, ze zijn inderdaad verkeerd gelopen en wandelen nu op weg naar Saint Romain-la-Motte.
Dus wij breken op en gaan ook verder die richting op. In Saint-Romain-la-Motte bekijk ik de kerk, de pastoor komt er even bij staan en geeft me een hand. Hij vertelt dat er zo meteen een dienst is. Even later zie ik een heleboel ouders met hun baby aankomen voor een doopplechtigheid.
De anderen van onze groep komen ook aanwandelen en dan zijn wij weer compleet.
Wij laten een stempel plaatsen op het Credencial del Pelgrino.
Nu op pad naar Saint-Haon-le-Châtel, met de totale rugzakbelading voor de komende weken op de rug.
Het is warm en merk ik wel dat ik nog moet wennen aan het wandelen met bepakking, maar dat komt in de komende weken wel weer goed.
Al zie ik even later dat ik niet de enige ben die het warm heeft. Als er niet zoveel kroos in de poel had gelegen, had ik graag met ze willen ruilen. Saint-Haon-le-Châtel blijkt weer hoog te liggen, dus het is weer klimmen geblazen.
Rond half één bereik ik het stadje met zijn vestingmuur en de torens, waar er nog zeven van de oorspronkelijke zeventien van over zijn. Ik doe de rugzak af, pak een bakje koffie en slenter daarna nog even door het stadje. Ik ga de kerk binnen, neem plaats op een van de banken en laat de stilte over me heen komen. Het is even heerlijk zo te zitten, komt het door de koelte of doet de kerk je toch wel wat? De bedoeling is om in het volgende dorp te gaan eten.
Ik ga alvast vooruit omdat te bespreken. Maar dan gaat het mis. Ik wandel de verkeerde kant op en klim naar La Judée. Daar spreek ik iemand aan en vertel hem dat ik het een fantastisch mooie omgeving vind, maar dat ik niet weet waar ik op dat moment ben.
Terwijl de zinderende zon op ons neer schijnt, probeert de man mij duidelijk te maken waar ik terecht ben gekomen. Ik bedank hem voor de informatie en bel naar Theo van de Ven, dat ik wat achterop raak en niet op tijd in het afgesproken dorp kan zijn.
Volgens de bekende wet gaan alle dingen op zo’n moment fout, want ook met Theo gaat het die morgen niet van een leiendakje. Hij had die nacht de koeling laten doordraaien, waardoor er startproblemen waren met het busje. In Renaison duurt het even voordat iedereen weer bij elkaar is. Mijn telefoon staat per toeval ook alleen op trillen en zo mis ik enkele telefonische oproepen. In het dorp blijkt de kok van het restaurant al naar huis te zijn.
Dus, dat wordt zelf kippensoep maken in de schaduw van een grote boom. We besluiten om tot 4 uur hier te blijven en zo de ergste warmte te ontwijken. Klokslag 4 gaan we verder; het is nog steeds erg warm, zo’n 36 graden in de schaduw. Zelfs de wind is nu warm, we krijgen gelukkig wat beschutting van de bomen. In Saint André-d’Apchon zien we Theo met het busje staan, hij is in gesprek met een Fransman. Maar, of ze er veel wijzer van worden!
Wij krijgen een stuk meloen en dat is een welkome verfrissing. We volgen een mooie onverharde weg op de helling en hebben een mooi uitzicht op het dal van de Loire. In de verte zie ik Roanne liggen, daar zullen wij de komende nacht doorbrengen.
Eerst moet er echter nog behoorlijk geklommen worden. Het wordt zwaar en de rugzak gaat nu zijn tol opeisen. Ik ben blij als ik het plein van Saint Alban-les-Eaux bereik. Op een terrasje drinken we wat en gaan dan op weg naar ons overnachtingsadres.
Hotel Terminus heeft erg mooie kamers voor ons gereedgemaakt en iedereen is erg tevreden. We zullen hier drie nachten verblijven. Wat een luxe voor eenvoudige pelgrims zoals wij zijn. ‘s Avonds genieten we eerst van een uitgebreid Chinees-wokbuffet, voordat we moe onze kamer opzoeken.
Ik val direct in slaap, maar rond twee uur ben ik weer wakker. Pak mijn laptop en maak de boekingen voor de wandelreis in Nieuw Zeeland voor komende januari rond. Daarna begin ik aan dit blogverslag. Zo tegen half vier ben ik daarmee klaar en dan staan ook de foto’s tot vandaag op mijn Picasa webalbum.
Ik besluit nog even op bed te gaan liggen.
https://goo.gl/maps/8UHTKK72gigtZnCs7