Opleiding tot Onderofficier
Het legerkorps heeft besloten dat bij de mobiele veldkeukens i.p.v. korporaal, er een sergeant als Commandant keukengroep bij moet. 
Ik ga daarvoor eerst op cursus. Eerst naar de KMS (Koninklijke Militaire School) in Weert, daar moet ik op middelbare schoolniveau bij gespijkerd worden. Dit gebeurd op de Majoor Ligthart school, docenten o.a. Huub Stolman (Aardrijkskunde en Engels), Dhr. de Wit (Rekenen en wiskunde) ,verder zit me nog naam bij van Dhr. Smulders.
Weert is een leuke plaats en ga er dan ook graag uit. Ik kom er een leuk meisje tegen, waar ik een aantal malen mee iets ga drinken en dansen. Zij kwam uit Altweertheide.
Ze wilde ook wel een keertje mee naar Den Haag, maar ik vertelde dat als ik het weekend thuis was al die dagen werkte in restaurant en op de Pier in Scheveningen. Dat ze niets er aan had en zich zelf zou moeten vermaken. Als er op een moment de CSM (Compagnie Sergeant Majoor) aan mij vraagt wie, die korporaal nu zou moeten zijn waar zijn dochter het regelmatig over had. Heb ik de ontmoetingen maar snel stop gezet.
Ja onze kamer werd wel gebruikt om harde natuurfilm te draaien. Ik huurde films in de stad en iemand anders had de projector en we vroegen een bijdragen om te mogen kijken. Nu onze kamergenoten hadden het al gauw gezien en we hebben het dan ook niet lang volgehouden.
Ik leerde goed, maar ging altijd graag uit en dansen in de stad. Ook daar leerde ik weer een meisje kennen. Nu woonde er ook nog een Indische tante van mijn vrouw in Weert en die had al meerdere keren gevraagd of ik langs kwam. Maar ja ik "moest" leren en had daar geen tijd voor. Maar op een keer kwam mijn vrouw ook naar Weert en wij op bezoek bij deze tante. Die bleek een aantal aardige dochters te hebben. Ja en een daar van was. Je kan het wel raden het meisje waar ik regelmatig mee ging dansen.
Ze nam die avond wraak met een gezelschapsspel, waar ik uiteindelijk een zwart gezicht van overhield. Ja toen speelde de Zwarte Piet discussie niet.
We hebben daarna nog wel eens gedanst, maar ze wist dat ik niet vrij was.
Het eerste gedeelte van de opleiding deed ik het rustig aan ging vaak op stap slaagde met een goed cijfer, maar een van mijn collega maakte een opmerking van dat het wel tegen viel dat ik geen eerste van de klas was. Ongemerkt raakte het mij.
Ja ik was en denk ik ben nog fanatiek op dat gebied als ik iets weet. Een leraar geschiedenis gaf mij 99 punten voor een proefwerk en ik wilde weten waar ik die ene punt op had verloren. Zelf zodat ik ervoor naar de directeur toestapte. Ik heb altijd gemakkelijk kunnen leren wist altijd precies uit mijn hoofd op welke bladzijde en kant bepaalde stukken stonden. Kon het boek waren en drankenkennis wel dromen. Net als geschiedenis, wat mij altijd bijzonder heeft geïnteresseerd.
We hadden tijdens de opleiding een sportdag waar we met voetbal tegen de leraren moesten spelen. De leraar de Wit zei nog wanneer ik speelde. Ik zei ik ben de laatste troef en toen ik moest invallen kwam ik hardhandig met de Wit in contact. Ik was snel, ging voor niemand opzij, maar als ik de bal had wist ik niet wat ik er mee moest doen. De leraar en ik gingen allebei uitgeschakeld het veld uit. Ik naar de arts, want had mijn ribben gekneusd.
De arts Hick was een bijzondere, die werkte ook in het ziekenhuis en als hij met zijn auto aankwam en hij toeterde moest de wacht snel de slagboom open doen. Jij kwam dan de wachtkamer binnen en riep de eerste vijf patiënten naar binnen en dan stond je op een rij en vroeg "wat mankeer jij en jij".
Weinig privacy en dat deed die ook tegen vertegenwoordigers, want er kwam er zo een binnen en hij zei dat die maar een paar minuten kreeg. De man begon te praten en na twee minuten zei hij je tijd is om. Waarbij ik als patient bij stond. Hij bracht een aantal grote tapepleisters aan en vertelde dat er verder niets aangedaan kon worden. Kreeg een aantal pijnstillers, en toen ik op controle kwam trok die in een keer de pleister er af en een deel van mijn beharing ook. Ja dan moet je maar niet zo behaard zijn zei hij.
Het tweede gedeelte zagen mijn medeleerlingen niet een verandering, maar ik leerde in de trein en als ik thuis was. Ook direct na de les en soms in de stad. We hadden examen en bij wiskunde zat een vraag over een verkeerslicht. Over een kansberekening en ik maak de fout om oranje niet mee te tellen. Toch kreeg ik uiteindelijk 100 punten omdat ik geen rijbewijs had. En wist het tweede gedeelte als eerste te slagen.
Het tweede gedeelte van de opleiding was in Leiden, maar ja daar kregen we de mobiele veldkeuken en de lessen, die ik daarvoor zelf had gegeven. Dus appeltje eitje.
Daarna naar Bussum nu dat was een leuke kazerne je kon leuk uitgaan daar of in Hilversum of Naarden. Ik heb verschillende keren in de nacht een ca 15 kilometer terug gewandeld. Dacht altijd dat is twee uurtjes wandelen. We kregen daar militaire vakken, zoals wapenkennis, exercitie e.d.
Nu met de bijna alle vakken had ik hoge cijfers. We hadden een examen en de vraag ging over de aanval en verdediging het was vraag nummer 3.
Ik kon er niet opkomen, dus ga verder met de andere vragen. Maar nadat ik die had gemaakt zat ik te piekeren over de vraag, want ik wist dat ik het antwoord wist maar kon er niet opkomen. Om me heen stappen mijn medeleerlingen op als ze klaar zijn met hun opdrachten en de klok tikt. Ik zit op een moment nog alleen in de klas het zweet staat me op het voorhoofd. Nog één minuut, TIJD zegt de docent.
Ik ga naar de mess waar ook de andere zaten. Je had het moeilijk ditmaal zeiden zij, ja ik kon er niet opkomen antwoorden ik. Ik vroeg het antwoord van die vraag, “De Doorbraak”. Ja dat was het.
Als we een aantal dagen later de uitslag krijgen heb ik 96 punten. Iedereen keek me gek aan waarom ik zo had zitten zweten, maar ik wist het maar kon er niet opkomen.
We krijgen examen ik heb een andere instructeur dan de sm Vedder, die mij het examen excercitie afneemt.
Hij zegt “Tromp nu eens kijken of met exercitie net zo goed bent als met de wapens”
Dit voelt niet goed en mijn opdracht was doe de commando's naar “rechts richten” maar.
Ik doe een aantal handelingen waar het “naar rechts richten” in voorkomen. Echter vergeet het openen van het peloton.
Als ik het als nog wil doen, zegt die doe dan maar de “dode pas”. Ik meld dat ik dat niet doe, en lang genoegd in dienst zit, dat dit alleen gebeurd als met een training met een deur als het nodig is. En ik dat alleen mee heb gemaakt als een dronken iemand na een Messfeestje tegen een boom is aangereden.
Ik krijg 54 punten voor dit hoofdvak, dus onvoldoende. Ik moet bij de PC komen en hij verteld, dat de hoofdvakken minimaal 55 punten gehaald moeten worden en bied mij aan om een herhalingsexamen exercitie te doen. Ik zeg, dat ik dat niet wil, want anderen krijgen ook geen herhaling en ik het daar prima na mijn zin heb en best nog een keertje extra in Bussum wil blijven voor een opleiding. Hij maakt er eigenhandig 55 punten van ik protesteer niet en vindt de 55 punten wel mooi tussen alle cijfers van 93 tot 100.
We weten nog steeds niet wat onze plaatsingen worden en ik verwachte dat ik wel weer op de koksschool geplaatst zou worden als instructeur Mobiele Veldkeuken.
Ik ging nu net een beetje uit het dal te klimmen financieel door het bijwerken, de vrouw had werk en tijdens deze cursusperiode ging de postzegelhandel gewoon door. De pakketten werden in het weekend in orde gemaakt en verzonden.
Enkele collega’s hebben connecties, want weten met zekerheid te vertellen waar ze heen gaan.
De laatste week krijgen we in het lokaal te horen wat de plaatsingen zijn ik hoor 11 tkbat Oirschot. Oirschot waar ligt, dat denk ik na? Plotseling schiet me te binnen dat ik daar op de rit met de brommer naar Brunssum vanuit Leiden daar een lekke band had gehad.
Dat was een heel eind lopen, voordat ik die band kon laten maken.
Ik zie de bui al hangen weer lang wachten op een woning, en weer opnieuw werk zoeken door de vrouw.
