Heb al een ruime maand last vooal 's nachts van mijn knie deze doet zeurend pijn, zodat ik er wakker van wordt. Als ik op sta en een klein rond loopt is het weer over. Maar sinds een paar dagen kan ik ook niet op mijn rechterbeen lopen.
Ik voel me invalide er zit geen kracht in het been, wat nu hier is geen modern hospital zoals in Pattaya of Bangkok.
Lucky komt met het idee naar een arts te gaan, want in de hospitaal van Kantharalak zou je de hele dag zitten.
Nee, zij wist een andere arts in haar dorp Ban Lalai. Dus met de motorbike daar heen. Het is een open ruimte, waar vele mensen zitten en liggen op matjes.
Je laat je naam inschrijven in een boek en er wordt een dubbelgevouwen A4 gemaakt met wat voor mij onleesbare gegevens. Er wordt voor mij gelijk een stoel vrij gemaakt. Ik voel me wat schuldig al die andere mensen zitten en liggend op de grond. Maar ben wel gewend dat mesnen uit Thailand liever op de grond zitten.
Eevn later wordt mijn bloeddruk gemeten en dan is het wachten. Gelukkig heb ik mijn mobiel bij me en kan wat nieuws doorkijken.
Zit nu al ruim 4 uur te wachten op de arts op haar spreekuur liefst 64 wachtenden voor me. Uit de hele omgeving van ruim 100 km komt men blijkbaar voor deze vrouwelijke arts. Nu maar hopen dat ze ook iets Engels spreekt en weet wat er aan de hand is. Begrijp dat ik een spuit krijg, en hopelijk dat ik van die vervelende zeurende pijn afkom. Maar zie ook dat de monniken en een novice voorrang krijgen.
Arts houdt ook spreekuur in de auto's zie ik nu al de tweede patiënt die in zijn auto behandeld wordt. Niet te geloven. Zelfs een injectie wordt daar gezet.
Na 5 uur was ik aan de beurt. Ik denk deze arts is specialist op benen, want zag alleen maar mensen met beenproblemen. Geen meniscus of trombose waar ik bang voor was. Maar het probleem komt uit de rug. Ze liet me dit vakkundig voelen.
Een spuit en 3 soorten fleurig gekleurde pillen moet het verhelpen en twee maal daags een massage van de rug en boven benen door Lucky.
De patiëntenzorg is een in tweeën gevouwen Velletje A4. Rekening voor de ziektekosten verzekering vergeet het maar.
De schade van dit alles 320 bath. Zeg maar 8 euro. Was de zorg in Nederland naar zo....
Vandaag 10 januari 2017
Zo een kleintje uurtje na de injectie geen last meer. had ik geen enkele last meer. Tweemaal daags een massage mag, alleen de knie niet masseren.
Vannacht goed geslapen en heb vanochtend een half uur weer op de band wandelen met een gemiddelde van 7,4 en dat ging goed. Dus hopelijk alls weer in orde voor de wandelvakantie.
Maar niet gelijk forceren, maar na bijna 1 maand last, heb ik wel vertrouwen in deze arts.
Die zelf heb ik gezien de injecties bij patiënten in de auto toe diende.
Zij moet een enorme reputatie hebben in de wijde omgeving werkt blijkbaar ook nog in de ochtend in het hospital voordat ze elke dag van 18.00 tot 20.00 uur en in het weekend van 12.00 tot 20.00 uur spreekuur houdt in dit eenvoudig onderkomen in een klein gehucht.
Bij haar praktijk staan vele auto's, hele oude mensen komen met matjes in de wachtruimte gewoon een overkapping liggen op hun beurt wachtenden. Of zittende op een samengeraapt zooitje van aller stoelen.
Maar voorlopig heb ik nu ook geen last. Hopen dat het zo blijft ook na de medicijnen.
